Αντιδράσες για το μέτρο της επίταξης

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Στρατούλης δήλωσε ότι η κυβέρνηση ντύθηκε στο χακί και έκανε λόγο για πραξικοπηματικά, κατά του συντάγματος και στρατιωτικού τύπου μέτρα, που έχουν σκοπό να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να γίνουν μεγαλύτερες μειώσεις μισθών.
Συμπλήρωσε ότι οι «τερατώδεις μνημονιακές πολιτικές κατεδάφισης μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων οδηγούν την κυβέρνηση προκειμένου να κάμψει τις εργατικές και κοινωνικές αντιστάσεις σε ακραίες, αυταρχικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές που θυμίζουν ανώμαλες πολιτικά περιόδους του παρελθόντος στη χώρα μας.Ο κοινός συντονισμένος αγώνας και η συγκρότηση ενιαίου κοινωνικού μετώπου των εργαζομένων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα μπορεί να γίνει το σινικό τείχος πάνω στο οποίο θα σπάσουν οι επιστρατεύσεις απεργών και κυρίως οι μνημονιακές πολιτικές και η κυβέρνηση που τις εφαρμόζει».

Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μεταβεί στο αμαξοστάσιο του Μετρό στα Σεπόλια. Ανάμεσά τους είναι ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, ο Δημήτρης Στρατούλης και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος εξέφρασε την απερίφραστη καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε μία κυβέρνηση που επέβαλε το στρατιωτικό νόμο στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ. Τόνισε ότι με την επιβολή του στρατιωτικού νόμου και τις απειλές δεν επιλύονται τα εργασιακά και τα κοινωνικά προβλήματα.

Κοινωνικά απαράδεκτη, χαρακτήρισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος την απεργία στα Μέσα Μεταφοράς μιλώντας σε στελέχη του κόμματος. Όπως είπε «το να φορτίζεις την ατμόσφαιρα και να επαυξάνεις την ταλαιπωρία της κοινωνίας είναι μια πρόκληση απαράδεκτη και αδιανόητη. Αυτή η αντίληψη του συνδικαλισμού δεν έχει καμιά σχέση με την αντίληψη της εποχής και της δικής μας για το τι σημαίνει κοινωνική ευθύνη»

Κύκλοι του ΠΑΣΟΚ σχολίασαν ότι ήταν η πιο ήπια απόφαση που μπορούσε να ληφθεί και ότι υπάρχουν και σωματεία στο Μετρό που θέλουν να δουλέψουν.

Ανακοίνωση ΔΗΜΑΡ: «Η επίταξη συνιστά ακραία επιλογή διαχείρισης της κρίσης και δεν βρίσκει σύμφωνη τη Δημοκρατική Αριστερά. Σε μια περίοδο που η κοινωνία πιέζεται αφόρητα, αυτό που χρειάζεται είναι η εξάντληση κάθε δυνατότητας για συνεννοήσεις. Οι αδιαλλαξίες από κάθε πλευρά δεν διευκόλυναν την ανεύρεση λύσεων».

«Η απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλει την επίταξη των απεργών εργαζομένων στο Μετρό αποτελεί πράξη ωμού αυταρχισμού που στρέφεται ενάντια στα στοιχειώδη δικαιώματα όλων των εργαζομένων», αναφέρει σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Επίσης, καλεί τον λαό «να καταδικάσει την κυβέρνηση και να εκφράσει την αλληλεγγύη του στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στο Μετρό και τα άλλα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που πρέπει να παραμείνουν όρθιοι και να μην υποκύψουν ώστε να αποτύχουν ο αυταρχισμός και η κυβερνητική αδιαλλαξία».

«Τα προβλήματα δεν λύνονται με την ποινικοποίηση των αγώνων» δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος και κάλεσε την κυβέρνηση να συναντηθεί με τη ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα των μεταφορών για να βρεθεί λύση. Για καλλιέργεια κλίματος κοινωνικού αυτοματισμού κάνει λόγο η ΑΔΕΔΥ. Συμπαράσταση στους εργαζόμενους και από την ΠΟΕ -ΟΤΑ
 Η επιστράτευση και οι συνέπειες άρνησης 

Με βάση το Νομοθετικό Διάταγμα 17/1974 «Περί Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης» κηρύσσεται η πολιτική επιστράτευση. Στο επίμαχο διάταγμα, ορίζεται ως κατάσταση εκτάκτου ανάγκης «κάθε αιφνίδια κατάσταση προκαλούμενη είτε από φυσικά ή από άλλα γεγονότα ή από ανωμαλίες κάθε φύσης και η οποία έχει ως αποτέλεσμα την παρακώλυση και τη διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.»

Η πολιτική επιστράτευση τίθεται σε ισχύ με απόφαση του εκάστοτε αρμοδίου υπουργού (του Κωστή Χατζηδάκη στην προκειμένη περίπτωση).

Σε όσους εργαζομένοους καλούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους διανέμονται «φύλλα πορείας» ή «φύλλα ατομικής προσκλήσεως πολιτικής επιστράτευσης» και την ευθύνη για την παρακολούθηση της διαδικασίας έχουν οι κατά τόπους Αρχές (περιφέρειες).

Η άρνηση αποδοχής του «φύλλου πορείας» από τους παραλήπτες επισύρει ποινικές ευθύνες, αλλά και διοικητικές ποινές. Στην περίπτωση αυτή κινείται άμεσα η αυτόφωρη διαδικασία και με εισαγγελική παρέμβαση αυτός που αρνείται το φύλλο πορείας συλλαμβάνεται και δικάζεται στο Αυτόφωρο.

Σε περίπτωση που λείπει ο παραλήπτης του φύλλου πορείας, αυτό θα θυροκολληθεί στο σπίτι του η Αστυνομία καλείται να τον εντοπίσει άμεσα.

Το 2006 η ΠΝΟ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ναυτεργατών) κατέφυγε στο ΣτΕ αμφισβητώντας την ισχύ του ΝΔ 17/1974, καθώς αυτό είχε εκδοθεί με βάση το Σύνταγμα του 1952. Το ΣτΕ δεν αποφάσισε επί του θέματος, καθώς η τότε κυβέρνηση απέσυρε την απόφαση της επίταξης

Πηγή: http://www.skai.gr/news