Απολύσεις μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων, για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά, φέρνει το νέο Μνημόνιο, που θα υπογράψει η χώρα μας με το Μηχανισμό Στήριξης. Όπως προκύπτει από το απόρρητο κείμενο της επικείμενης συμφωνίας Ελλάδας – τρόικας, που φέρνει τα πάνω-κάτω στο δημοσιοϋπαλληλικό status quo, θα υπογραφεί μέχρι τον Μάιο και αποκαλύπτει σήμερα ο «ΤτΚ», οι δανειστές μας απαιτούν να γεμίσει η «δεξαμενή» των 15.000 αναγκαστικών αποχωρήσεων από το στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα μέχρι το τέλος του 2014 και από υπαλλήλους με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου.
Πρόκειται για προσωπικό που μέχρι σήμερα βρισκόταν, ουσιαστικά, στο… απυρόβλητο και δεν κινδύνευε η θέση του, ελέω Συντάγματος, αλλά από εδώ και στο εξής θα αποτελεί ακόμα μία πηγή, από την οποία θα προκύπτουν απολύσεις με στόχο τη μείωση και την ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου τομέα. Μάλιστα, στο κείμενο, το οποίο πρόκειται να μεταβάλει άρδην την εικόνα του ανθρώπινου δυναμικού, που σήμερα απασχολείται σε ολόκληρο το φάσμα του Δημοσίου, προσδιορίζονται επακριβώς οι κατηγορίες απασχολουμένων προς αποχώρηση.
Από τη στιγμή που η συμφωνία Ελλάδας – Μηχανισμού Στήριξης θα πάρει «σάρκα και οστά», θα αποτελέσει ξεκάθαρα προάγγελο για την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα στην επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, σε πρόσφατη παρέμβασή του, είχε καταστήσει σαφές ότι το Σύνταγμα δεν απαγορεύει να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι που θα δουν την οργανική τους θέση να καταργείται.
Οι αποχωρήσεις
Σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο, οι εργαζόμενοι που θα περιληφθούν στις υποχρεωτικές αποχωρήσεις, οι οποίες προβλέπονται για φέτος και ολόκληρο το 2014, θα προέλθουν από:
1 Όσους απασχολούνται στη γενική κυβέρνηση (υπουργεία, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, αποκεντρωμένες διοικήσεις, περιφέρειες, δήμοι και ανεξάρτητες αρχές) με μόνιμη σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου. Θα εξαιρούνται όσοι εργάζονται σε 16 κρατικές επιχειρήσεις.
2 Όσους απασχολούνται στη γενική κυβέρνηση, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
3 Όσους δεν θα έχουν δυνατότητα να θεμελιώσουν δικαίωμα πρόωρης σύνταξης μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.
«Υποχρεωτική αποχώρηση σημαίνει ότι ο εργαζόμενος εγκαταλείπει το Δημόσιο σε μη εθελοντική βάση», σημειώνει χαρακτηριστικά η αναφορά της επικείμενης συμφωνίας. Παράλληλα, επισημαίνει πως για τις υποχρεωτικές αποχωρήσεις δεν θα υπάρχουν προσλήψεις, εκτός κάποιων που θα προκύψουν μέσω ανοιχτών αξιοκρατικών διαδικασιών του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού.
Η πρόβλεψη του Συντάγματος για τη μονιμότητα επάνω στην οποία θα πατήσει η συμφωνία κυβέρνησης – Μηχανισμού Στήριξης για την απόλυση και μόνιμων υπαλλήλων υπάρχει στο άρθρο 103. «Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι, εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν. Αυτοί εξελίσσονται μισθολογικά σύμφωνα με τους όρους του νόμου και, εκτός από τις περιπτώσεις που αποχωρούν λόγω ορίου ηλικίας ή παύονται με δικαστική απόφαση, δεν μπορούν να μετατεθούν χωρίς γνωμοδότηση ούτε να υποβιβαστούν ή να παυτούν χωρίς απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου. Κατά των αποφάσεων των συμβουλίων αυτών επιτρέπεται προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως ο νόμος ορίζει», σημειώνεται.
Η κινητικότητα
ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ γίνεται στο κείμενο της συμφωνίας και στο θέμα της διαθεσιμότητας – κινητικότητας, που προβλέπεται στη μνημονιακή δέσμευση της Ελλάδας. Οι 25.000 δημόσιοι υπάλληλοι, που θα περάσουν υποχρεωτικά στο σχήμα, θα προέλθουν από:
1 Όσους απασχολούνται στη γενική κυβέρνηση, με μόνιμη σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου.
2 Όσους απασχολούνται στη γενική κυβέρνηση, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
3 Όσους δεν θα έχουν δυνατότητα να θεμελιώσουν δικαίωμα πρόωρης σύνταξης μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια.
«Όσοι εργαζόμενοι περάσουν σε κινητικότητα θα λαμβάνουν το 75% των τελευταίων βασικών αποδοχών τους, στην περίπτωση της διαθεσιμότητας ή το ένα τρίτο του μισθού τους, στην περίπτωση των πειθαρχικά ελεγχόμενων», τονίζει η συμφωνία. Οι τέσσερις πηγές των αποχωρήσεων
ΜΕ ΒΑΣΗ τα σημεία-φωτιά της συμφωνίας Ελλάδας – τρόικας, οι αποχωρήσεις από το Δημόσιο (4.000 το 2013 και 11.000 το 2014) θα προκύπτουν από τέσσερις κατηγορίες.
1 Από οργανισμούς του Δημοσίου που θα συγχωνευθούν, έπειτα από αξιολόγηση των δομών τους.
2 Από υπαλλήλους που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα, έπειτα από αξιολόγηση δομών, διαπίστωση θέσεων που πλεονάζουν, αποτίμηση προσόντων και εφόσον επιλέξουν να αποχωρήσουν αντί να μετακινηθούν, με κίνητρα οικειοθελούς αποχώρησης (εξαγορά πλασματικών χρόνων).
3 Από τους οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα που θα καταργηθούν.
4 Από πειθαρχικά υπόλογους υπαλλήλους που θα κριθούν απολυτέοι από τα αρμόδια πειθαρχικά συμβούλια.
Οι πειθαρχικές διαδικασίες θα επιταχυνθούν και θα περιλαμβάνουν τη θέσπιση αυστηρότερων ορίων για την έκδοση κάθε απόφασης, αλλά και ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα στην εκδίκαση τυχόν ενστάσεων επί της πρωτόδικης απόφασης, με στόχο να περάσουν άμεσα εκτός δημόσιας διοίκησης επίορκοι, «κοπανατζήδες» και εργαζόμενοι με πλαστά πτυχία και βεβαιώσεις σπουδών. Με νομοθετική παρέμβαση, θα δίνεται στους υπαλλήλους που πρωτοβάθμια κρίνονται απολυτέοι η δυνατότητα άμεσης προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Θα εκδικάζονται γρηγορότερα οι σοβαρότερες περιπτώσεις και ο ίδιος ο υπάλληλος θα κρίνεται ταχύτερα ώστε να επιστρέψει ή όχι στην υπηρεσία του.
Η αναζήτηση ακατάλληλων υπαλλήλων θα πιάσει το σύνολο του στενού και ευρύτερου Δημοσίου. Αναφορικά με τα πλαστά πτυχία, θα υπάρχει στενή συνεργασία με το Βρετανικό Συμβούλιο, την Αμερικανική Ένωση και το Γαλλικό Ινστιτούτο, προκειμένου να πιαστούν στα… πράσα οι υπάλληλοι με «μαϊμού» βεβαιώσεις ξένων γλωσσών. Σε δεύτερη φάση, οι έλεγχοι θα επεκταθούν σε μεγαλύτερο εύρος υποβαλλόμενων εγγράφων, όπως, για παράδειγμα, οι βεβαιώσεις επάρκειας στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ του “ΤτΚ”
Η επίμαχη παράγραφος του απόρρητου κειμένου
«Εργαζόμενοι που θα περιληφθούν στις υποχρεωτικές αποχωρήσεις προς τον ιδιωτικό τομέα θα προέλθουν από αυτούς που απασχολούνται στη γενική κυβέρνηση (εξαιρούνται 16 κρατικές επιχειρήσεις) με μόνιμη σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου ή με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και όσους δεν θα έχουν δυνατότητα να θεμελιώσουν δικαίωμα πρόωρης σύνταξης μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Υποχρεωτική αποχώρηση σημαίνει ότι ο εργαζόμενος εγκαταλείπει το Δημόσιο σε μη εθελοντική βάση».
Δημήτρης Γκάτσιος, στον ” Τύπο της Κυριακής”
