Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την προεκλογική περίοδο, εκτός κι αν κάποιος… από μηχανής θεός αποφασίσει ότι είναι καλύτερο για την Ελλάδα να συνεχίσει ο σωτήρας Παπαδήμος. Οι δεκάδες τροπολογίες που κατατίθενται με τη διαδικασία του κατ’ επείγοντος, πάντως, δείχνουν ότι η παρούσα Βουλή δεν έχει ζωή πάνω από 10 ημέρες.
Πλέον, οι Ελληνες καλούνται να αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν, τι θα αφήσουν πίσω τους και με ποιους θα πάνε.
Προσωπικά, ως… αριστερός (λέμε τώρα, οι ταμπέλες είναι για τους δεινόσαυρους αυτού του κόσμου) θα ήθελα την επανάσταση του προλεταριάτου. Να τρώνε με χρυσά κουτάλια οι φτωχοί και να κρεμαστούν οι καπιταλιστές με το σκοινί που θα τους πουλήσουμε εμείς.
Επειδή όμως δε μπορεί να τα έχουμε όλα σ’ αυτή τη ζωή, θα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε από εδώ και στο εξής. Και τα κουκιά είναι μετρημένα. Ή θα πάμε με τον Σαμαρά ή θα επιλέξουμε ξανά τον ταύρο Βενιζέλο, τον κολοσσό της διαπραγμάτευσης, ή θα ψηφίσουμε ολίγη από Τσίπρα με Παπαρήγα για γαρνιτούρα. Προς θεού, δεν αμφισβητώ τους ηγέτες της… Αριστεράς, ούτε φυσικά ξεχνώ τον παμμέγιστο πολιτικό κονφερανσιέ, κ. Καρατζαφέρη.
Ωστόσο, τη γνώμη μου θα πω για τον πιθανό νικητή των εκλογών. Και λέω πιθανό διότι όπως μας έχει απειλήσει ο Βενιζέλος, μπορεί να είναι αυτός ο νικητής. Κρατάω λοιπόν μια πισινή γιατί ποτέ δεν ξέρεις (αστεία το λέμε, ούτε στους πιο τρελούς εφιάλτες μας δε φανταζόμαστε πρωθυπουργό τον Μπένι).
Ως αριστερός λοιπόν κάθισα και σκέφτηκα: Τι θέλω από το Σαμαρά μόλις αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας; Θα μπορούσε να μου απαντήσει κάποιος: Το θες εσύ αριστερός άνθρωπος από ένα δεξιό; Αλλά είπαμε, οι ταμπέλες δεν υπάρχουν πια. Άλλωστε, αυτό που προέχει είναι η σωτηρία της πατρίδας κι εδώ δεν χωράνε γραμμές και φέουδα.
Τι θέλω λοιπόν από τον Σαμαρά;
- Να μην ξεχάσει το παρελθόν της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο κάποιοι προσπαθούν να ξεχάσουν. Δεν ψήφισε ο κόσμος με 10 μονάδες διαφορά γιατί είπε ο απίθανος «λεφτά υπάρχουν». Ο κόσμος της ΝΔ κι όχι μόνο ψήφισε κατά του κόμματος γιατί πλήγωσε πολύ κόσμο, έκανε απίστευτα λάθη, έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την καταστροφή. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσει ο Σαμαράς, όχι για να το έχει σαν «βαρίδι» αλλά για να παραδειγματιστεί από τα λάθη της περιόδου 2004-2009.
- Να φέρει νέους ανθρώπους στο προσκήνιο. Φτάνει πια με τους δεινόσαυρους, φτάνει πια με τους τελειωμένους που δεν έχουν να δώσουν τίποτε στην πατρίδα. Χρειάζεται φρεσκάδα στην πολιτική, να ανασάνει ο κόσμος που βαρέθηκε να βλέπει βαρόνους και βαρονίες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες, τζάκια που το μόνο που θέλουν είναι να βγάλουν λεφτά ή να προβληθούν. Ο λαός θέλει αυτοδημιούργητους ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά, που θέλουν να κάνουν πράγματα για την πατρίδα, πολλές φορές χωρίς χρυσές αμοιβές, χωρίς παχυλούς μισθούς, αλλά με μόνη δύναμη την αγάπη για την Ελλάδα και το όραμα για τα παιδιά μας.
- Ο Σαμαράς πρέπει να πάρει αμέσως σκουπόξυλο, για να μην πω φραγγέλιο και να καθαρίσει ακόμη κι εκείνα τα «γαλάζια» ζιζάνια που μυρίζονται εξουσία και βγάζουν τα κοστούμια από τη ναφθαλίνη. Ο τόπος και η χρονική στιγμή δεν χωρούν προσωπικά παιχνίδια ανέλιξης στην εξουσία. Χρειάζονται μουτζαχεντίν με μόνο σκοπό πώς να βγάλουν από τη λάσπη την Ελλάδα.
- Πρέπει να κυβερνήσει έχοντας μόνο ένα πράγμα στο μυαλό του. Πώς θα ανακουφίσει τους αδύναμους και τους φτωχούς. Είναι ντροπή για τον πολιτισμό μας να βλέπεις 70χρονους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Είναι ντροπή να βλέπεις παιδάκια να μην έχουν ούτε για ένα τοστ στο σχολείο και να πεθαίνουν από την ασιτία. Γι’ αυτό κάθε του κίνηση και απόφαση πρέπει να στηρίζεται σε μια βάση. Πάνω από όλα ο λαός.
- Πρέπει, στη δύσκολη συγκυρία που βρισκόμαστε, να φανεί έξυπνος και να εκμεταλλευτεί όποια ικμάδα αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας μας έχει μείνει. Η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου μπορεί να γίνει προς όφελος της χώρας. Η ανάπτυξη πρέπει να γίνει η βασική του προτεραιότητα.
- Πρέπει σε τελική φάση να κυβερνήσει ελληνικά και οι συνεργάτες του να κυβερνήσουν με μοναδικό σκοπό πώς θα φτιάξουμε το μέλλον της Ελλάδας. Εντάξει, χάθηκε μια γενιά, ας μη χαθούν και οι υπόλοιπες. Εδώ και τώρα πρέπει να υπογραφεί ένα κοινωνικό συμβόλαιο με το λαό, όχι σαν κι αυτά που υπέγραφε ο Ανδρέας Παπανδρέου και μετά τα πέταγε στο καλάθι. Ένα πραγματικό συμβόλαιο που θα περιγράφει το όραμα της χώρας και των 11 εκατ. πολιτών της. Κι αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από το να μη μικρύνει η Ελλάδα. Διότι με μια χώρα σε οικονομική κατάρρευση, ο κίνδυνος για τα εθνικά μας θέματα είναι πολύ σοβαρός. Αυτός πρέπει να το λάβουν όλοι υπ’ όψη τους.
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για το τι περιμένω από τον Σαμαρά. Όμως, όλα αυτά που σκέφτομαι εγώ και πολλοί άλλοι συνοψίζεται σ’ αυτό που έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης:
«Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις» .
Αριστερός Ψάλτης
