Ν.Δ.
Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,
Η μεθοδευμένη και απόλυτα συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου για την υπαγωγή της
χώρας στις «συμπληγάδες» των Μνημονίων εγκαινιάζει μια μακρά περίοδο επώδυνων ανατροπών και
ισοπεδωτικών αλλαγών στη ζωή του ελληνικού λαού, που γίνεται αντικείμενο «πειραματισμών» και
ανάλγητων οικονομικών συναρτήσεων.
Ο παγκόσμιος διασυρμός της Ελλάδος με τις αλησμόνητες φράσεις «διεφθαρμένη χώρα» και «Τιτανι-
κός» απογείωνε τα spreads στα ύψη μετατρέποντας την κρίση χρέους σε κρίση δανεισμού, την ώρα
που οι «αλχημείες» της ΕΛ.ΣΤΑΤ. φούσκωναν τα στοιχεία του δημοσιονομικού ελλείμματος προκειμέ-
νου να δικαιολογηθεί η «κυβίστηση» από την εκλογική απάτη του «λεφτά υπάρχουν» στο «δεν υπάρχει
σάλιο».
Με «εκβιαστικά διλήμματα» και ψευδεπίγραφους «μονοδρόμους», η Πατρίδα μας θυσιάζεται ως σύγ-
χρονη «Ιφιγένεια» στο βωμό της διεθνούς κερδοσκοπίας και τοκογλυφίας.
χρονη «Ιφιγένεια» στο βωμό της διεθνούς κερδοσκοπίας και τοκογλυφίας.
Οι Δανειακές Συμβάσεις και οι συνεχείς επικαιροποιήσεις τους με «δόγμα» την εσωτερική υποτίμηση
και αποκλειστικό περιεχόμενο την ακραία λιτότητα οδηγούν την κοινωνία στα πρόθυρα μιας πρω-
τοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης καθιστώντας την πραγματική οικονομία σε «γραμμή παραγωγής»
λουκέτων.
και αποκλειστικό περιεχόμενο την ακραία λιτότητα οδηγούν την κοινωνία στα πρόθυρα μιας πρω-
τοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης καθιστώντας την πραγματική οικονομία σε «γραμμή παραγωγής»
λουκέτων.
Οι επαχθείς δεσμεύσεις ταυτίζονται με διαλυτικά μέτρα που καταργούν κάθε έννοια κράτους δικαίου
και η εξαθλίωση προκύπτει ως το μοναδικό «γινόμενο» του περίφημου «δημοσιονομικού πολλαπλα-
σιαστή».
και η εξαθλίωση προκύπτει ως το μοναδικό «γινόμενο» του περίφημου «δημοσιονομικού πολλαπλα-
σιαστή».
Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, τα «μόνιμα και νόμιμα» φορολογικά υποζύγια, επωμίζονται για μια
ακόμη φορά τόσο το δυσβάσταχτο κόστος της δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και τις καταστροφι-
κές συνέπειες της «θεραπείας» που χρησιμοποιείται για την επίτευξή της.
ακόμη φορά τόσο το δυσβάσταχτο κόστος της δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και τις καταστροφι-
κές συνέπειες της «θεραπείας» που χρησιμοποιείται για την επίτευξή της.
Οι δραματικές περικοπές μισθών και συντάξεων σε συνδυασμό με την ακρίβεια, τις αυξήσεις στον
ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, τα χαράτσια και τις μόνιμες «έκτακτες εισφορές» γκρε-
μίζουν κατά 50% το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, που σημειώνει μια χωρίς ιστορικό προηγούμενο
υποβάθμιση για ευρωπαϊκό κράτος σε ειρηνική περίοδο.
ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, τα χαράτσια και τις μόνιμες «έκτακτες εισφορές» γκρε-
μίζουν κατά 50% το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, που σημειώνει μια χωρίς ιστορικό προηγούμενο
υποβάθμιση για ευρωπαϊκό κράτος σε ειρηνική περίοδο.
Η φτώχεια απειλεί το 1/3 των Ελλήνων και επεκτείνεται παντού διευρύνοντας τις ανισότητες. Η
μεσαία τάξη αποσυντίθεται και τα αγαθά πρώτης ανάγκης είναι πλέον «πολυτέλεια» για λίγους. Περισ-
σότερες από 450 χιλιάδες οικογένειες αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα χωρίς κανέναν εισόδημα, οι
άστεγοι και τα συσσίτια πολλαπλασιάζονται ενώ ο εφιάλτης της κατάσχεσης και των πλειστηριασμών
απλώνεται πάνω από τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
μεσαία τάξη αποσυντίθεται και τα αγαθά πρώτης ανάγκης είναι πλέον «πολυτέλεια» για λίγους. Περισ-
σότερες από 450 χιλιάδες οικογένειες αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα χωρίς κανέναν εισόδημα, οι
άστεγοι και τα συσσίτια πολλαπλασιάζονται ενώ ο εφιάλτης της κατάσχεσης και των πλειστηριασμών
απλώνεται πάνω από τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Ταυτόχρονα, η βαθιά και παρατεταμένη ύφεση διαμορφώνει συνθήκες πλήρους αποεπένδυσης για την
ελληνική οικονομία.
ελληνική οικονομία.
Η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ αγγίζει το 26% την τελευταία εξαετία και η προοπτική ανάκαμ-
ψης μοιάζει πολύ μακρινή. Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα καταρρέει στενάζοντας από την έλλει-
ψη ρευστότητας. Οι τράπεζες παρά τα τεράστια ποσά των ανακεφαλαιοποιήσεων κρατούν κλειστή τη
«στρόφιγγα» του δανεισμού.
ψης μοιάζει πολύ μακρινή. Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα καταρρέει στενάζοντας από την έλλει-
ψη ρευστότητας. Οι τράπεζες παρά τα τεράστια ποσά των ανακεφαλαιοποιήσεων κρατούν κλειστή τη
«στρόφιγγα» του δανεισμού.
Η ανεργία ξεπερνά το 27% και εξελίσσεται σε «μάστιγα» αποτελώντας το κορυφαίο κοινωνικό και
αναπτυξιακό πρόβλημα. Η μακροχρόνια ανεργία είναι πλέον μόνιμη κατάσταση δημιουργώντας
ένα «επαγγελματικό πουθενά» για όσους βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας. Περισσότεροι από 6 στους
10 νέους μας αναζητούν μάταια δουλειά και καταδικάζονται στη μετανάστευση στερώντας αφενός
από τον Τόπο μας το πιο πολύτιμο και δυναμικό του «κεφάλαιο», και αφετέρου από την παραγωγική
διαδικασία τις φρέσκιες ιδέες και την απαιτούμενη καινοτομία.
αναπτυξιακό πρόβλημα. Η μακροχρόνια ανεργία είναι πλέον μόνιμη κατάσταση δημιουργώντας
ένα «επαγγελματικό πουθενά» για όσους βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας. Περισσότεροι από 6 στους
10 νέους μας αναζητούν μάταια δουλειά και καταδικάζονται στη μετανάστευση στερώντας αφενός
από τον Τόπο μας το πιο πολύτιμο και δυναμικό του «κεφάλαιο», και αφετέρου από την παραγωγική
διαδικασία τις φρέσκιες ιδέες και την απαιτούμενη καινοτομία.
Οι άνθρωποι δυστυχούν και οι αριθμοί δεν ευημερούν
Η διακύμανση του συνόλου των μακροοικονομικών και κοινωνικών δεικτών αποδεικνύει με τον πιο
απόλυτο και σαφή τρόπο ότι η «θεραπεία» είναι χειρότερη από την «ασθένεια». Η επιστροφή στις «αγο-
ρές» δεν έρχεται παρά τις αιματηρές κοινωνικές θυσίες, αλλά και το «κούρεμα» που «υφάρπαξε» την
περιουσία των Ασφαλιστικών Ταμείων και τις αποταμιεύσεις των μικροομολογιούχων. Το δημόσιο
χρέος εκτινάσσεται στο 175% του ΑΕΠ έναντι του 129% το 2009, όταν δηλαδή κρίθηκε ως αναγκαία η
«εγκατάσταση» της Τρόικας στην Ελλάδα, με τις πιο ευοίωνες προβλέψεις να κάνουν λόγο επαναφο-
ράς σε αυτά τα επίπεδα μετά το 2020.
απόλυτο και σαφή τρόπο ότι η «θεραπεία» είναι χειρότερη από την «ασθένεια». Η επιστροφή στις «αγο-
ρές» δεν έρχεται παρά τις αιματηρές κοινωνικές θυσίες, αλλά και το «κούρεμα» που «υφάρπαξε» την
περιουσία των Ασφαλιστικών Ταμείων και τις αποταμιεύσεις των μικροομολογιούχων. Το δημόσιο
χρέος εκτινάσσεται στο 175% του ΑΕΠ έναντι του 129% το 2009, όταν δηλαδή κρίθηκε ως αναγκαία η
«εγκατάσταση» της Τρόικας στην Ελλάδα, με τις πιο ευοίωνες προβλέψεις να κάνουν λόγο επαναφο-
ράς σε αυτά τα επίπεδα μετά το 2020.
Η Εργασία στο «Απόσπασμα»
Με την προσφυγή της Ελλάδας στο Μεικτό Μηχανισμό Στήριξης, ο κόσμος της εργασίας μπαίνει στο
«στόχαστρο» των ακολουθούμενων πολιτικών.
«στόχαστρο» των ακολουθούμενων πολιτικών.
Η αδιέξοδη και απάνθρωπη ιδεοληψία για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέσα από συρρίκνωση
του εργασιακού κόστους διατρέχει κάθε «σελίδα» των μνημονιακών νόμων με μοναδική επιδίωξη
τη δημιουργία μια χώρας «φθηνών εργατών», μιας Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην «καρδιά» της
Ευρώπης.
του εργασιακού κόστους διατρέχει κάθε «σελίδα» των μνημονιακών νόμων με μοναδική επιδίωξη
τη δημιουργία μια χώρας «φθηνών εργατών», μιας Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην «καρδιά» της
Ευρώπης.
Στοιχειώδη δικαιώματα, θεμελιώδεις ελευθερίες και κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών καταπατώνται
κατά παράβαση Διεθνών Συνθηκών και κατά παρέκκλιση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου.
Η αποδόμηση του εργατικού δικαίου γίνεται «απαράβατος όρος» για τη χρηματοδότηση της ελληνι-
κής οικονομίας και την καταβολή της «επόμενης δόσης», όταν όλοι γνωρίζουν και αποδέχονται ότι
οι εργασιακές σχέσεις του Ιδιωτικού Τομέα δεν συμβάλλουν ούτε κατ’ ελάχιστο στην απομείωση του
Δημοσίου Χρέους.
κής οικονομίας και την καταβολή της «επόμενης δόσης», όταν όλοι γνωρίζουν και αποδέχονται ότι
οι εργασιακές σχέσεις του Ιδιωτικού Τομέα δεν συμβάλλουν ούτε κατ’ ελάχιστο στην απομείωση του
Δημοσίου Χρέους.
Οι πιο παράλογοι «πόθοι» των εργοδοτών νομιμοποιούνται και μονιμοποιούνται.
Η αγορά εργασίας απορρυθμίζεται πλήρως με την «ευελιξία» να επεκτείνεται άναρχα δημιουργώντας
τη «γενιά των 245€».
Οι μαζικές απολύσεις «απελευθερώνονται» και οι αποζημιώσεις «πετσοκόβονται» ή καταργούνται ενώ
οι βλαπτικές μεταβολές και οι διαθεσιμότητες βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Από το αρχικό «τέχνασμα» των Ειδικών Επιχειρησιακών Συμβάσεων μέχρι την αναστολή της «ευνο-
ϊκής ρύθμισης» και της δυνατότητας επέκτασης των Κλαδικών Συμβάσεων, και από τη μείωση της
«μετενέργειας» μέχρι το «φάντασμα» των Ενώσεων Προσώπων και την απονεύρωση του ΟΜΕΔ, η
Συλλογική Αυτονομία δέχεται ισχυρά χτυπήματα.
οι βλαπτικές μεταβολές και οι διαθεσιμότητες βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Από το αρχικό «τέχνασμα» των Ειδικών Επιχειρησιακών Συμβάσεων μέχρι την αναστολή της «ευνο-
ϊκής ρύθμισης» και της δυνατότητας επέκτασης των Κλαδικών Συμβάσεων, και από τη μείωση της
«μετενέργειας» μέχρι το «φάντασμα» των Ενώσεων Προσώπων και την απονεύρωση του ΟΜΕΔ, η
Συλλογική Αυτονομία δέχεται ισχυρά χτυπήματα.
Αυτή η βίαιη επίθεση κορυφώνεται με την αυταρχικού τύπου νομοθετική παρέμβαση για τον καθο-
ρισμό των κατώτατων μισθών και ολοκληρώνεται με την κατάργηση της καθολικότητας ισχύος της
ΕΓΣΣΕ για τα μισθολογικά ζητήματα.
Οι Ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις υπονομεύονται και απαξιώνονται με στόχο την επικρά-
τηση ατομικών συμφωνιών μιας μέρας ή ακόμα και μιας ώρας, με εργαζόμενους «λάστιχο» χωρίς
κανένα προστατευτικό πλαίσιο.
τηση ατομικών συμφωνιών μιας μέρας ή ακόμα και μιας ώρας, με εργαζόμενους «λάστιχο» χωρίς
κανένα προστατευτικό πλαίσιο.
Η εργασιακή δικαιοσύνη καταστρατηγείται διαμορφώνοντας μια τραγική πραγματικότητα στους χώ-
ρους δουλειάς, όπου η «μαύρη εργασία» ξεπερνά το 42%, η ανασφάλεια κυριαρχεί και περισσότεροι
από 900 χιλιάδες εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για χρονικό διάστημα από 5 έως και 18 μήνες.
ρους δουλειάς, όπου η «μαύρη εργασία» ξεπερνά το 42%, η ανασφάλεια κυριαρχεί και περισσότεροι
από 900 χιλιάδες εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για χρονικό διάστημα από 5 έως και 18 μήνες.
Η ΔΑΚΕ
Με συνέχεια και συνέπεια
Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. από την υπογραφή του 1ου Μνημονίου πρωταγωνιστεί στα «πεδία των μαχών» για την
αποτροπή των μέτρων της ακραίας λιτότητας.
αποτροπή των μέτρων της ακραίας λιτότητας.
Τα στελέχη μας σε όλη την Ελλάδα βρέθηκαν στην πρωτοπορία των αγώνων για την ανατροπή της
κυβέρνησης Παπανδρέου, που εξυπηρετώντας «αλλότρια συμφέροντα» και με «υποθήκη» την εθνική
μας κυριαρχία, έβαλε τη χώρα σε μια τραγική περιπέτεια.
κυβέρνησης Παπανδρέου, που εξυπηρετώντας «αλλότρια συμφέροντα» και με «υποθήκη» την εθνική
μας κυριαρχία, έβαλε τη χώρα σε μια τραγική περιπέτεια.
Πιστοί στις αρχές και προσηλωμένοι στις αξίες του κοινωνικού φιλελευθερισμού που θεωρούμε ως το
μόνο ασφαλή «δρόμο» για την έξοδο της Πατρίδας μας από την περιδίνηση
αποτελέσαμε τον «ιμάντα μεταφοράς» της ιδεολογίας μας στους χώρους δουλειάς, στις κοινωνικές
διαδικασίες και διεργασίες.
μόνο ασφαλή «δρόμο» για την έξοδο της Πατρίδας μας από την περιδίνηση
αποτελέσαμε τον «ιμάντα μεταφοράς» της ιδεολογίας μας στους χώρους δουλειάς, στις κοινωνικές
διαδικασίες και διεργασίες.
Ελεύθερη σκέψη – Ελεύθερη δράση
Μακριά από συντεχνιακές και παραταξιακές σκοπιμότητες, χωρίς εξαρτήσεις και αγκυλώσεις, συνεχί-
σαμε αταλάντευτα τη δράση μας αναδεικνύοντας την “λάθος” συνταγή, το “λάθος” φάρμακο, ανεξάρτη-
τα από τις κυβερνητικές εναλλαγές.
σαμε αταλάντευτα τη δράση μας αναδεικνύοντας την “λάθος” συνταγή, το “λάθος” φάρμακο, ανεξάρτη-
τα από τις κυβερνητικές εναλλαγές.
Εναντιωθήκαμε, με όποιο κόστος, απέναντι σε λογικές και πρακτικές που υπονομεύουν τα συμφέρο-
ντα των εργαζομένων. Βρεθήκαμε δίπλα σε κάθε συνάδελφο, σωματείο, Εργατικό Κέντρο ή Ομοσπον-
δία προκειμένου να στηρίξουμε τα δίκαια αιτήματά τους. Απορρίψαμε αυτούς που «έκλεισαν τα μάτια»,
αλλά και αυτούς που με ιδιοτέλεια «έκλεισαν το μάτι» στον κόσμο της μισθωτής εργασίας.
ντα των εργαζομένων. Βρεθήκαμε δίπλα σε κάθε συνάδελφο, σωματείο, Εργατικό Κέντρο ή Ομοσπον-
δία προκειμένου να στηρίξουμε τα δίκαια αιτήματά τους. Απορρίψαμε αυτούς που «έκλεισαν τα μάτια»,
αλλά και αυτούς που με ιδιοτέλεια «έκλεισαν το μάτι» στον κόσμο της μισθωτής εργασίας.
Μέσα από τη συμμετοχή μας στην Ένωση Ευρωπαϊκών Χριστιανοδημοκρατικών Συνδικάτων (EUCDW)
ενημερώσαμε τους ευρωπαίους συναδέλφους μας για την πραγματική διάσταση του «Ελληνικού Προ-
βλήματος» με στόχο τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού μετώπου αλληλεγγύης προς την ελληνική
κοινωνία.
ενημερώσαμε τους ευρωπαίους συναδέλφους μας για την πραγματική διάσταση του «Ελληνικού Προ-
βλήματος» με στόχο τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού μετώπου αλληλεγγύης προς την ελληνική
κοινωνία.
Παράλληλα, προβάλλαμε την αναγκαιότητα και διεκδικήσαμε μια άμεση και ριζική διαφοροποίηση του
προσανατολισμού της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης με άξονα την «πρωτοκαθεδρία» της πραγματικής
σύγκλισης, πέρα από οικονομικούς πατριωτισμούς, αθέμιτους ανταγωνισμούς και τάσεις ηγεμόνευ-
σης.
προσανατολισμού της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης με άξονα την «πρωτοκαθεδρία» της πραγματικής
σύγκλισης, πέρα από οικονομικούς πατριωτισμούς, αθέμιτους ανταγωνισμούς και τάσεις ηγεμόνευ-
σης.
Με ισχυρό πλέγμα κοινωνικής προστασίας για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, εναρμονισμένους μι-
σθούς και κανόνες φορολόγησης, ενιαίους συντελεστές ΦΠΑ, «αγορά» και ενεργειακό κόστος.
σθούς και κανόνες φορολόγησης, ενιαίους συντελεστές ΦΠΑ, «αγορά» και ενεργειακό κόστος.
Μια Ευρώπη αλληλεγγύης με πολιτικές αμοιβαιότητας του χρέους και τη διαδικασία της «Οικονομικής
Ενοποίησης» να υπηρετεί το κοινό όραμα της «Ισόρροπης Ανάπτυξης» και της «Περιφερειακής Συνο-
χής» με το συντονισμό της βιομηχανικής πολιτικής και τον καταμερισμό της παραγωγικής δραστηριό-
τητας σε όλη την επικράτειά της.
Ενοποίησης» να υπηρετεί το κοινό όραμα της «Ισόρροπης Ανάπτυξης» και της «Περιφερειακής Συνο-
χής» με το συντονισμό της βιομηχανικής πολιτικής και τον καταμερισμό της παραγωγικής δραστηριό-
τητας σε όλη την επικράτειά της.
Μια Κοινωνική Ευρώπη με οικονομία υψηλής ταχύτητας και όχι μια Ένωση κοινωνιών πολλαπλών
ταχυτήτων, που θα αθροίζει τις αρετές και θα πολλαπλασιάζει τα πλεονεκτήματα των κρατών-μελών
της προς όφελος των πολιτών της, όπως την σχεδίασαν οι ιστορικοί της ηγέτες, όπως την ονειρεύτηκε
ο Εθνάρχης μας Κωνσταντίνος Καραμανλής.
ταχυτήτων, που θα αθροίζει τις αρετές και θα πολλαπλασιάζει τα πλεονεκτήματα των κρατών-μελών
της προς όφελος των πολιτών της, όπως την σχεδίασαν οι ιστορικοί της ηγέτες, όπως την ονειρεύτηκε
ο Εθνάρχης μας Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Η υπεύθυνη και ασυμβίβαστη στάση μας αναγνωρίστηκε και επιβραβεύτηκε, η παράταξή μας
καταξιώνεται καθημερινά κερδίζοντας την εμπιστοσύνη όλο και περισσότερων εργαζόμενων
του Ιδιωτικού Τομέα.
καταξιώνεται καθημερινά κερδίζοντας την εμπιστοσύνη όλο και περισσότερων εργαζόμενων
του Ιδιωτικού Τομέα.
Επενδύοντας στις λύσεις και όχι στα προβλήματα
Η δυναμική μας δράση συνοδεύτηκε από ένα σύνολο ρεαλιστικών προτάσεων με εφαρμόσιμα και
εξειδικευμένα μέτρα για κρίσιμα κοινωνικά και εργασιακά ζητήματα, που κατατέθηκαν τόσο στο πλαί-
σιο της κοινωνικής διαβούλευσης, όσο και στις συναντήσεις με αρμόδιους υπουργούς, κυβερνητικούς
φορείς και εκπροσώπους των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
εξειδικευμένα μέτρα για κρίσιμα κοινωνικά και εργασιακά ζητήματα, που κατατέθηκαν τόσο στο πλαί-
σιο της κοινωνικής διαβούλευσης, όσο και στις συναντήσεις με αρμόδιους υπουργούς, κυβερνητικούς
φορείς και εκπροσώπους των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Στο 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ παρουσιάσαμε το σύνολο των θέσεών μας μέσα από ένα συγκροτημένο
Πρόγραμμα που εξέφρασε μια εναλλακτική αφήγηση για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Πρόγραμμα που εξέφρασε μια εναλλακτική αφήγηση για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Το Πρόγραμμά μας, που κατατέθηκε και στη Νέα Δημοκρατία ενόψει του προσυνεδριακού και συνε-
δριακού διαλόγου, προωθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με ισχυρούς δημοκρατικούς και συλλογικούς
θεσμούς που έχοντας στο επίκεντρό του τον άνθρωπο θα συνδυάζει με το βέλτιστο δυνατό τρόπο την
ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής με τη βιώσιμη οικονομική πρόοδο, την εργασιακή ειρήνη και δικαι-
οσύνη με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας.
δριακού διαλόγου, προωθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με ισχυρούς δημοκρατικούς και συλλογικούς
θεσμούς που έχοντας στο επίκεντρό του τον άνθρωπο θα συνδυάζει με το βέλτιστο δυνατό τρόπο την
ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής με τη βιώσιμη οικονομική πρόοδο, την εργασιακή ειρήνη και δικαι-
οσύνη με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας.
Αποδεικνύουμε έμπρακτα πως οι άναρθρες κραυγές, οι πελατειακές αντιλήψεις και η «επανα-
στατική γυμναστική» είναι ασυμβίβαστες με την ιδιότητα του μέλους της ΔΑΚΕ.
Οι θέσεις μας δικαιώνονται
στατική γυμναστική» είναι ασυμβίβαστες με την ιδιότητα του μέλους της ΔΑΚΕ.
Οι θέσεις μας δικαιώνονται
Από την πρώτη στιγμή μιλήσαμε υπεύθυνα και τεκμηριωμένα για τη «λάθος συνταγή», τα αδιέξοδα και
τις παρενέργειές της διεκδικώντας την αλλαγή του ακολουθούμενου μείγματος πολιτικής που ανακυ-
κλώνει την ύφεση, διαλύει την κοινωνία και «πτωχεύει» την υγιή επιχειρηματικότητα.
τις παρενέργειές της διεκδικώντας την αλλαγή του ακολουθούμενου μείγματος πολιτικής που ανακυ-
κλώνει την ύφεση, διαλύει την κοινωνία και «πτωχεύει» την υγιή επιχειρηματικότητα.
Επισημάναμε τις καταστροφικές συνέπειες των επαχθών δεσμεύσεων που ανέλαβε η χώρα για
την κοινωνία και την πραγματική οικονομία με την εκτόξευση της ανεργίας και την εξάπλωση της
φτώχειας.
την κοινωνία και την πραγματική οικονομία με την εκτόξευση της ανεργίας και την εξάπλωση της
φτώχειας.
Αναδείξαμε την προστιθέμενη αξία των Συλλογικών Συμβάσεων στη διασφάλιση της εργασιακής
ειρήνης, του υγιούς ανταγωνισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Προειδοποιήσαμε για τις διαλυτι-
κές επιπτώσεις της αποδυνάμωσης των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, που είναι πλέον ορατές σε
όλο το φάσμα της αγοράς εργασίας.
ειρήνης, του υγιούς ανταγωνισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Προειδοποιήσαμε για τις διαλυτι-
κές επιπτώσεις της αποδυνάμωσης των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, που είναι πλέον ορατές σε
όλο το φάσμα της αγοράς εργασίας.
Υπογραμμίσαμε τις επώδυνες προεκτάσεις των μισθολογικών μειώσεων στην αύξηση της ανα-
σφάλιστης εργασίας, στη βιωσιμότητα και επάρκεια των Ασφαλιστικών Ταμείων που διανέμουν «συ-
ντάξεις ανέχειας» στους κόπους μιας ζωής.
σφάλιστης εργασίας, στη βιωσιμότητα και επάρκεια των Ασφαλιστικών Ταμείων που διανέμουν «συ-
ντάξεις ανέχειας» στους κόπους μιας ζωής.
Οι θέσεις μας δικαιώθηκαν ακόμη και από τους Δανειστές μας που με «κυνικό
τρόπο» ομολογούν τα λάθη τους, λάθη που πληρώνει πολύ ακριβά ο ελληνικός
λαός.
τρόπο» ομολογούν τα λάθη τους, λάθη που πληρώνει πολύ ακριβά ο ελληνικός
λαός.
Το Μνημόνιο είναι «λογιστική συνθήκη» και δε μπορεί να αποτελεί ιδεολογι-
κή βάση.
κή βάση.
Συνεχίζουμε, λοιπόν, τη δράση μας από κάθε μετερίζι μέχρι την τελική δικαίωση της Πατρίδας μας.
Το 9ο Τακτικό Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας μπορεί και πρέπει να γίνει η αφετηρία για μια «αλλαγή πορείας» μέσα από:
• Την επαναβεβαίωση του κοινωνικού φιλελευθερισμού ως κυρίαρχης
ιδεολογικής φυσιογνωμίας και ταυτότητας, αλλά και ως πολιτικής βάσης
για το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας.
ιδεολογικής φυσιογνωμίας και ταυτότητας, αλλά και ως πολιτικής βάσης
για το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας.
• Τη συγκρότηση μιας ευρείας και πλειοψηφικής κοινωνικής συμμαχίας με
σημείο αναφοράς την (επι)στροφή στη μαχόμενη κοινωνική της βάση.
• Τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη «συνάντησή» της με όλες τις
υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις του Τόπου μέσα από ένα νέο «κοινωνι-
κό και αναπτυξιακό συμβόλαιο».
• Τη διαμόρφωση των όρων για την επανένωση της μεγάλης κεντροδεξιάς
παράταξης στο βασικό και ιστορικό της «κορμό».
Διεκδικούμε και απαιτούμε
τη διόρθωση του λάθους πριν γίνει
ολέθριο, μέσα από μια δυναμική
επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων,
με μοναδικό στόχο την υπέρβασή τους.
ολέθριο, μέσα από μια δυναμική
επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων,
με μοναδικό στόχο την υπέρβασή τους.
