Ερωτήματα προκαλεί μια σειρά από κινήσεις της διοίκησης της ΕΥΔΑΠ, το τελευταίο διάστημα, που... μάλλον δεν συνάδουν με το γενικότερο κλίμα ύφεσης που επικρατεί στην ελληνική οικονομία. Δύο αποφάσεις της ήταν αυτές που «σηκώνουν» πολλές ερμηνείες και ειδικότερα: α) οι όροι της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΣΣΕ) που υπέγραψε με το Συνδικάτο των εργαζομένων και β) το υψηλό μέρισμα, επιπέδου 2000-2001 (!) που διένειμε η εταιρεία στους ιδιώτες μετόχους.
Και οι δύο αποφάσεις, αποτέλεσαν αφορμή σύγκρουσης με τη διοίκηση του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), το οποίο, κατέχοντας το 61% των μετοχών της εταιρείας από τον περασμένο Μάιο, αποτελεί τον βασικό μέτοχο της ΕΥΔΑΠ.
Η τελευταία, βάσει υπουργικής απόφασης του 2007, διένειμε τα τελευταία χρόνια μέρισμα σε όλους τους μετόχους της, πλην το προς καταβολήν μέρισμα στο ελληνικό Δημόσιο, συμψηφίζονταν με οφειλές του τελευταίου προς την εταιρεία. Για φέτος όμως, η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ είχε ξεκαθαρίσει ευθύς εξαρχής, ότι η ΕΥΔΑΠ ή θα καταβάλει σε όλους τους μετόχους μέρισμα ή σε κανέναν. Η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ ωστόσο φαίνεται ότι «παρερμήνευσε» τις προθέσεις του ΤΑΙΠΕΔ και όχι απλά διένειμε ένα ιδιαίτερα μεγάλο μέρισμα (0,17 ευρώ ανά μετοχή), αλλά και το κατέβαλε αποκλειστικά στους ιδιώτες μετόχους και όχι στο Δημόσιο. Οταν ζητήθηκαν εξηγήσεις, η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ επικαλέστηκε ταμειακή δυσχέρεια και υποσχέθηκε να το καταβάλει τον... ερχόμενο Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο.
Για την ιστορία και όχι μόνο, να σημειωθεί ότι το μέρισμα της χρήσης του 2011 ήταν εξαιρετικά διευρυμένο. Για την ακρίβεια υπερτετραπλάσιο απ’ το μέρισμα της προηγούμενης χρήσης. Ανήλθε στα επίπεδα της περιόδου του 2000-01.
Σύμφωνα με τη διοίκηση της ΕΥΔΑΠ, το υψηλό μέρισμα στόχο είχε να αναδείξει την ευρωστία της επιχείρησης, αλλά κι επιπλέον να δώσει τη δυνατότητα να συμψηφίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες οφειλές του Δημοσίου, οι οποίες φέρεται να ξεπερνούν τα 500 εκατ. ευρώ. Κατ’ άλλους όμως, η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ επέλεξε να διανείμει υψηλό μέρισμα, ικανοποιώντας κυρίως τους ιδιώτες μετόχους της.
Αλλά και το θέμα της υπογραφής της νέας ΕΣΣΕ προκάλεσε τις αντιδράσεις του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Παρά το γεγονός ότι εφαρμόζει τις προβλεπόμενες μειώσεις του νόμου 4024/2011 -έως 35% στην διετία 2012/13- εν τούτοις θέτει όρους που καθιστούν μη ελκυστική μια πιθανή ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης. Ειδικότερα συμπεριλήφθηκαν προϋποθέσεις όπως η διασφάλιση των θέσεων εργασίας μέχρι το τέλος του 2014 και η επιστροφή των αποδοχών των εργαζομένων την 1/1/2015 στα επίπεδα της ΕΣΣΕ του 2009. Σύμφωνα με τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, οι όροι αυτοί μπορούν να δυναμιτίσουν την αποκρατικοποίηση της εταιρείας. «Δηλαδή, αν ο νέος επενδυτής θελήσει ν’ απολύσει 10 διοικητικούς και να προσλάβει πέντε μηχανικούς, δεν θα μπορεί να το πράξει;», αναρωτιέται στέλεχος του ΤΑΙΠΕΔ.
Η απόφαση μείωσης των μισθών στην ΕΥΔΑΠ υπεγράφη με καθυστέρηση από τον επικεφαλής της ΕΥΔΑΠ κ. Νικ. Μπάρδη -μόλις την 1η Αυγούστου 2012- και αφού το θέμα της προσαρμογής των αποδοχών στις ΔΕΚΟ είχε αρχίσει να «καίει» την κυβέρνηση. Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση, η οποία έχει αναδρομική ισχύ από 1/1/2012, προβλέπεται η παρακράτηση των αναδρομικών να γίνει κλιμακωτά από 5 έως 20 δόσεις, ανάλογα με το ποσό που καλείται να επιστρέψει ο εργαζόμενος.
Η «κόντρα» Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων και ΕΥΔΑΠ κρύβει και άλλες λιγότερο εμφανείς πλευρές. Βασική διαφορά αναφέρεται η δυνατότητα ν’ αρθεί η σύμβαση που έχει η εταιρεία με το Δημόσιο πριν από το 2019, οπότε και λήγει το δικαίωμα της ΕΥΔΑΠ στην εκμετάλλευση του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης της πρωτευούσης. Για το θέμα αυτό υπήρξε διάσταση απόψεων, καθώς η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ φέρεται ότι αντιδρούσε σε οποιαδήποτε αλλαγή της σημερινής σύμβασης ή στην περίπτωση που αυτό συνέβαινε, οι υφιστάμενοι μέτοχοι της εταιρείας θα έπρεπε προηγουμένως ν’ αποζημιωθούν.
