«Θα πάρω τα μέτρα κι ας πέσω». Αντώνης Σαμαράς
είναι λοιπόν το
ερώτημα;
Αν θα πέσει ο Αντώνης;
Ή αν θα
πέσει, με τα μέτρα που θα πάρει ο κ. Σαμαράς,
η Ελλάδα;
Διότι θα πέσει!
Και αυτό ο κ. Σαμαράς το
γνωρίζει! Είναι ο
ίδιος που έλεγε ότι η «
συνταγή αυτή είναι λάθος!», είναι ο
ίδιος που έλεγε ότι «
χρειάζεται άλλο μείγμα πολιτικής». Και δεν έλεγε τότε ψέματα.
Τώρα λέει. Το αποδεικνύει η
πραγματικότης. Τα μέτρα που έχουν
ήδη εφαρμοσθεί κι αυτά που
επέρχονται είναι του
ζουρλομανδύα. Και ο κ. Σαμαράς το
γνωρίζει. Ήταν απ’ τους πρώτους που χαρακτήριζαν αυτήν την πολιτική «
σπιράλ θανάτου».
Γιατί λοιπόν τώρα επιμένει να λάβει τέτοια μέτρα «
απειλώντας» μάλιστα με την
πτώση του; Γιατί
εκβιάζει του Έλληνες, αντί να «
εκβιάσει» τους Ευρωπαίους;
Γιατί ο κ. Σαμαράς το
σθένος που έλεγε ότι θα δείξει
απέναντι στους Εταίρους μας, το δείχνει
εναντίον των
συνταξιούχων αλλά και της ίδιας της
ανάκαμψης κι
ανάπτυξης της χώρας;
Τι συνέβη και ο φίλτατος (σε προσωπικό επίπεδο) Αντώνης, από αντιμνημονιακός μετελλάχθη σε μνημονιακόν;
Στο ερώτημα αυτό, δεν μπορεί κανείς να απαντήσει
επαγωγικώς, χωρίς να κινδυνεύσει να κάμει
δίκη προθέσεων.
Παρατηρώντας λοιπόν μόνον τα γεγονότα ( κι ας
βοούν οι
διαπιστώσεις και τα
συμπεράσματα) βλέπουμε η μεταστροφή αυτή να οδηγεί τον κ. Σαμαρά στη
διάσπαση του κόμματος του, στη
συγκυβέρνηση με τον
ολετήρα της πατρίδας το ΠΑΣΟΚ και στην
πλήρη υποταγή στα
ξενικά Διευθυντήρια και των
δύο ακτών του
Ατλαντικού.
Πολύ ακριβό τίμημα για να γίνει κανείς Πρωθυπουργός, πόσο μάλιστα
πρωθυπουργός – μαριονέτα! Κι ακόμα περισσότερο: με δεδομένο τον
χαρακτήρα του κ. Σαμαρά και το
δείγμα γραφής που έχει δώσει στο παρελθόν, τέτοια ευτέλεια θα ήταν αδιανόητη.
Όμως τα μέτρα
λαμβάνονται.
Και λαμβάνονται από τον κ.
Σαμαρά ή έστω από μια τριανδρία της ελεεινής μορφής που, όσον οι ημέρες
αποσυντίθεται (διότι ακριβώς αυτό που κάνει είναι παράλογο, καταστροφικό και ανήθικο με
επαίσχυντα αποτελέσματα).
Η απλή απάντηση ότι: αυτό είναι το
σύστημα, αυτά τα μέτρα
θέλει, αυτά τα μέτρα θα
παρθούν, είναι η πιο πιθανή, ή μάλλον για να είμαι σαφής,
η μόνη αληθινή.
