Το άγχος, η αγωνία και η απόγνωση έχουν επηρεάσει εντόνως τους Έλληνες, εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης, της ανεργίας και της ανασφάλειας. Οι ειδικοί επιστήμονες παρατηρούν πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα ποσοστά κατάθλιψης και αυτοκτονικών τάσεων, ενώ είναι ενδεικτικό ότι οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 22 τοις εκατό τη διετία 2009 - 2011.
Τις παραπάνω επισημάνσεις έκαναν ο Πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών και Διευθυντής της Ε’ Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός, Καθηγητής Αθανάσιος Σκουτέλης και ο Καθηγητής, Διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Π.Γ.Ν. Αττικόν, Ελευθέριος Λύκουρας.
Σύμφωνα με αυτούς η μείωση του εισοδήματος, η ανεργία και η οικονομική δυσχέρεια αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση καταθλιπτικής συμπτωματολογίας, με το χρέος να αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα στη συσχέτιση οικονομικής δυσχέρειας και κατάθλιψης.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην κεφαλαλγία, καθώς αποτελεί μία από τις δέκα αναπηρίες, σύμφωνα με την ταξινόμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Η κεφαλαλγία εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, κυρίως όμως αφορά τις νεότερες παραγωγικές ηλικίες, από 15-50 ετών, χωρίς να φείδεται της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Επηρεάζει άμεσα και έμμεσα την καθημερινή δραστηριότητα, ποιότητα ζωής, εργασία και παραγωγικότητα του πάσχοντος.
ΠΗΓΗ: www.iatronet.gr
Τις παραπάνω επισημάνσεις έκαναν ο Πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών και Διευθυντής της Ε’ Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός, Καθηγητής Αθανάσιος Σκουτέλης και ο Καθηγητής, Διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Π.Γ.Ν. Αττικόν, Ελευθέριος Λύκουρας.
Σύμφωνα με αυτούς η μείωση του εισοδήματος, η ανεργία και η οικονομική δυσχέρεια αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση καταθλιπτικής συμπτωματολογίας, με το χρέος να αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα στη συσχέτιση οικονομικής δυσχέρειας και κατάθλιψης.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην κεφαλαλγία, καθώς αποτελεί μία από τις δέκα αναπηρίες, σύμφωνα με την ταξινόμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Η κεφαλαλγία εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, κυρίως όμως αφορά τις νεότερες παραγωγικές ηλικίες, από 15-50 ετών, χωρίς να φείδεται της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Επηρεάζει άμεσα και έμμεσα την καθημερινή δραστηριότητα, ποιότητα ζωής, εργασία και παραγωγικότητα του πάσχοντος.
ΠΗΓΗ: www.iatronet.gr