Αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη του Φαήλου Κρανιδιώτη στον “Ελεύθερο Τύπο”.
Γιατί στη Β’ Πειραιά; Δύσκολη περιοχή.
Είναι ο τόπος μου. Ο πατέρας μου μεγάλωσε στην Αμφιάλη, υπάλληλος στον ΟΛΠ. Εκεί έζησε κι ο παππούς μου, λιμενεργάτης. Η μάνα μου ήταν γαζώτρια στην Κοκκινιά. Εγώ γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω στον Κορυδαλλό. Εδώ είναι οι φίλοι μου, οι συμμαθητές μου. Στις λαϊκές γειτονιές είναι το πραγματικό κόμμα, η βάση. Αλλωστε, πόσοι είναι οι πραγματικοί αστοί στην Ελλάδα; Ούτε δέκα λεωφορεία δεν γεμίζεις. Ασκώ μάχιμη δικηγορία στην Αθήνα, όμως το σπίτι μου είναι δυτικά απ’ το ποτάμι, εκεί που σταματάει η μέριμνα του κράτους.
Γιατί το λέτε αυτό;
Γιατί είναι αλήθεια. Ρεκόρ στην ανεργία, υποβάθμιση των γειτονιών μας. Περπατήστε στο Πέραμα με την ανεργία στο 80% και τη Ζώνη, μουσείο εργασίας πια, πηγαίνετε στη Νίκαια, στου Ρέντη, στο Κερατσίνι κι αλλού και θα καταλάβετε. Στη Σαλαμίνα, που θα έπρεπε να είναι τόπος προσκυνήματος, εκεί οι Ελληνες σταμάτησαν τον ασιατικό ολοκληρωτισμό. Η Β’ Πειραιά είναι ο φτωχός συγγενής της πολιτικής και οικονομικής ζωής. Αφού λοιπόν το κράτος δεν περνάει το ποτάμι, πρέπει κάποιος επιτέλους να ξεκινήσει ανάποδα. Να περάσει εκείνος το ποτάμι και ν’ αρπάξει απ’ το γιακά τους “αρμοδίους”. Εδώ ζουν άνθρωποι, Ελληνες νοικοκύρηδες, ψυχές. Αυτοί είναι το πολυτιμότερο κεφάλαιο μας. Η δημοκρατία των κολλητών, που φτιάξαμε με πρότυπο το επιτήδειο λαμόγιο, και τους πνίγει, πρέπει να τελειώσει.
Με μια φράση ποιο είναι, ας πούμε, το «δόγμα» σας;
Το παιδί του τελευταίου εργάτη, υπαλλήλου, αγρότη να μπορεί να φτάσει στην κορυφή της Πολιτείας, της επιχειρηματικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής, εφόσον είναι ο καλύτερος και κόπιασε γι’ αυτό.
Πώς θα γίνει αυτό;
Με τη διασφάλιση της κοινωνικής κινητικότητας. Αξιοκρατία. Υγιής ανταγωνισμός. Γιατί οι ίδιοι νέοι άνθρωποι που εδώ συναντούν τον αποκλεισμό, μεταναστεύουν έξω και θριαμβεύουν στις επιστήμες, στις επιχειρήσεις, σε όλα; Οι ίδιοι άνθρωποι με τα ίδια εφόδια. Γιατί πάνε σε υγιές, αξιοκρατικό περιβάλλον. Σε χώρες όπου δεν τους τρώνε στη στροφή οι γιοι, οι κόρες κι οι κολλητοί των κοτζαμπάσηδων της πολιτικής και οικονομικά παρασιτικής φεουδαρχίας μας. Ο Αντώνης Σαμαράς, η Ν.Δ., έχει τη μόνη σοβαρή, συνεπή και ρεαλιστική πρόταση. Οι τυχοδιώκτες, είτε αυτόμολοι της παράταξής μας είτε η ηγεσία της Αριστεράς, που επενδύουν στο χάος, προσδοκούν έστω ένα ψιχίο εξουσίας κι επιρροής, έστω και πάνω στα ερείπια της πατρίδας. Αυτοί εξηγούν πως θα πεθάνουμε. Εμείς εξηγούμε πως θα ζήσουμε και πως θα νικήσουμε. Δίνουμε πρακτικά και άμεσα μέτρα για την οικονομία, την ασφάλεια. Αμεση εκκίνηση των μεγάλων έργων. Ελληνικό, Καστέλι, αυτοκινητόδρομοι. Ενα γραφείο, μια αρμοδιότητα για τις επενδύσεις, χωρίς καραδοκούντες εκβιαστές. Ετσι θα δημιουργήσουμε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, αληθινό πλούτο, όχι με δανεικά. Κι αυτούς τους ανθρώπους κάποιοι θα τους ταΐσουν, θα τους μεταφέρουν, το κράτος θα εισπράξει φόρο εισοδήματος, ΦΠΑ από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που θα καταναλώσουν. Κυρίως όμως οι άνθρωποι θα έχουν δουλειά, αξιοπρέπεια, ηθικό. Χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές, χαμηλότερο ΦΠΑ. Θα εισπράττουμε λιγότερα από περισσότερους κι άρα τελικά θα εισπράξουμε περισσότερα. Ασφαλή σύνορα, ασφαλή σπίτια, ασφαλείς δημόσιοι χώροι. Για τη λαθρομετανάστευση η πολιτική μας είναι ξεκάθαρη: σύλληψη, κράτηση, απέλαση. Και φυσικά, επιτέλους, άγρυπνη φύλαξη των συνόρων μας κι εμπλοκή της Ευρώπης. Πίεση στην Τουρκία που σπρώχνει τους λαθραίους προς εμάς και το κράτος – παρακράτος της εισπράττει χιλιάδες δολάρια το κεφάλι για καθέναν που μας φορτώνει.
Γιατί δίνετε τόση έμφαση στην ασφάλεια; Κι ο Αντώνης Σαμαράς το κάνει.
Γιατί η ασφάλεια δεν είναι «δεξιό» πράγμα. Είναι ανάγκη. Είναι η βάση όλων των δικαιωμάτων και όλων των πολιτικών. Είναι το πρώτιστο δικαίωμα του πολίτη και το πρώτο καθήκον της Πολιτείας. Αν δεν έχεις εξωτερική κι εσωτερική ασφάλεια, δεν μπορείς να έχεις ούτε Παιδεία ούτε Υγεία ούτε οικονομία. Κι οφείλει να την παρέχει το κράτος με τα εντεταλμένα όργανά του, με την εξωτερική φρουρά της δημοκρατίας, που είναι οι Ενοπλες Δυνάμεις, και με την εσωτερική φρουρά της, που είναι τα Σώματα Ασφαλείας, παιδιά του ελληνικού λαού. Αυτοί και μόνον πρέπει να την παρέχουν με αυταπάρνηση αλλά δεχόμενοι και την αναγνώριση, τις νενομισμένες τιμές και υλικές παροχές από την Πολιτεία. Οχι ερασιτέχνες, όχι part time «πολιτοφύλακες» με άρβυλα και ξυρισμένο κεφάλι.
Ο Αντώνης έχει τη βούληση και θα το κάνει με σιδερένιο χέρι.
Σε αναφέρουν συνεχώς ως στενό του φίλο και συνεργάτη.
Είναι τιμή μου. Είμαι εθελοντής στο πλευρό του σχεδόν είκοσι χρόνια. Αδιάλειπτα και χωρίς ανταλλάγματα. Από δύσκολες εποχές. Ανήκω στον κόσμο της εργασίας και προσφέρω το υστέρημα του χρόνου μου στην προσπάθειά μας. Κι είμαι ξεκάθαρος. Πιστεύω στις ιδέες, στον αρχηγό, στην ιεραρχία, που όλα υπηρετούν την πατρίδα, το σπίτι μας, το μόνο μας σπίτι, που πρέπει να το φυλάμε άγρυπνα. Εχω εμπιστοσύνη στις προθέσεις του, στο σχέδιό του, στη μαχητικότητά του, στο βαθιά ελληνικό πυρήνα της ύπαρξής του. Ταιριάζουν τα χνώτα μας. Ταυτίζεται ο κώδικας αξιών μας.
Γιατί λοιπόν να ψηφίσει κάποιος τον Φαήλο Κρανιδιώτη;
Για να δώσει στον Αντώνη Σαμαρά αξιωματικούς και στρατιώτες για τη μάχη της πατρίδας. Δεν κάνω πολιτικό τουρισμό στη Β΄ Πειραιά. Ζω το πρόβλημα, ζω μαζί με τους αληθινούς ανθρώπους. Εχω κι εγώ οργή αλλά την κάνω έλλογη δύναμη. Δεν το κρύβω, μου αρέσει ο πόλεμος με την παρακμή, με τη γάγγραινα της «πολιτικής ορθότητας» και τους εκπροσώπους της. Μόνο μέσα από συγκρούσεις, με αληθινές μάχες θα ανοίξει ο δρόμος για την ανάταση της πατρίδας κι εμείς σε αυτήν ομνύουμε. Ηταν, είναι και θα είναι τα πάντα.